Artiflex

Als je aan de beurt bent word je de druppelruimte in geroepen. Hier krijg je verschillende voorbereidende druppeltjes nadat een zogenaamde Time Out Procedure is gedaan. Dit kan een klein beetje prikken alsof je een ui snijdt. Gelukkig prikt het maar drie seconden, en je krijgt een OK mutsje, -jas en beschermende schoenhoesjes aan. Je gaat naar de anesthesie waar je een veiligheidsinfuusje in de hand krijgt en een plaatselijke verdoving. Tien seconden later doet het verdoofde oog niet meer mee en zul je van de verdere behandeling weinig meer voelen. We begrijpen dat je dit allemaal erg spannend zou kunnen vinden, daarom monitoren we goed hoe het met je gaat en zo nodig geven we je een kalmerend medicijn.

Vanaf nu lig je op een stoel waarop je naar de OK wordt gereden. Je oog is verdoofd, je merkt niet meer wat er gebeurd (en hoeft dit, als je het niet wilt, ook niet te weten). Iedereen is op elkaar ingespeeld, er heerst een rustige sfeer. De oogarts plaatst een spreidertje tussen de oogleden, hier merk je niks van. Vervolgens maakt de oogarts een klein sneetje en kan de kunstlens geplaatst worden.

De behandeling is niet gevoelig. Aan het einde van de behandeling wordt zalf in het oog gedaan en wordt het oog ter bescherming afgeplakt. Het oog kan een beetje stroef aanvoelen, pijn doet het meestal niet.